खुल्ला छ संसार त्यहाँ जे मन लाग्छ त्यैइ गर
म चट्टान सरी भै सके माटो नसम्झ अब
कारण त्यैइ हो बिस्श्वासको बिउ मैले दिदा बालुवामा रोपेउ जब
म त हिन्दै थिय नि निर्दोश यी विश्वाशहरुमा
अनायास बज्रपात गर्योउ जिबन जिउने आशहरुमा
तेसैले रोजे कठोर भन्दा कठोर अनी सजिलो भन्दा गाह्रो
कोमल मन तिम्ले डस्योउ तेसैले बने ढुङा भन्दा सारो
आकाश गर्जी चट्याङ परे थाम्न सक्छु मैले
भिरको बाटो चट्टान टेकी हिन्दैछु म अहिले
No comments:
Post a Comment